อิกคิวซัง vs ศรีธนญชัย หัวใครจะไวกว่ากัน?
คนฉลาดในแต่ละชาติพันธุ์นั้นมีไม่น้อย แต่ที่ดังแบบสุดๆ ด้วยคงจะพอนับตัวได้ อย่างของพี่ยุ่นนั้น ถ้าพูดถึงเณรน้อยเจ้าปัญญาอิกคิวซัง ก็คงจะรู้จักกันดีทุกคน เพราะการ์ตูนสุดหรรษาเรื่องนี้ฉายซ้ำไม่รู้กี่รอบแล้ว แถมเรทติ้งก็ดูเหมือนจะไม่เคยตก
ส่วนคนไทยสมองไวนั้นก็เยอะ แต่ถ้าจะเปรียบกับอิกคิวซังได้ ก็ต้องมีเกร็ดตำนานเด็ดๆ แยะไม่แพ้กัน ซึ่งเชื่อว่าถ้ายกศรีธนญชัยขึ้นมาต่อกรด้วย ก็คงจะพอฟัดพอเหวี่ยงกัน
อิกคิวซังมีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์ และมีชื่อในวัยเด็กคือ เซนงิกุมารุ โดยเป็นพระโอรสในพระจักรพรรดิโกะโกะมัทสุ และพระนางอิโยะ โนะ ทสุโบะเนะ แต่เนื่องจากพระมารดาถูกขับออกจากพระราชวัง เนื่องจากถูกใส่ร้าย จึงตัดสินพระทัยให้พระโอรสเข้าบวชที่วัดอังโกะกุจิ ขณะมีอายุได้เพียง 6 ขวบ ส่วนศรีธนญชัยนั้นดูเหมือนจะเป็นเรื่องแต่งซะมากกว่า โดยตำนานบอกว่าเป็นบุตรของนายนันทาและนางเหรา คหบดีที่ตำบลบ้านบึง อยู่นอกเมืองพระนครศรีอยุธยาออกไปทางเหนือ
อัจฉริยะ 2 คนนี้ฉายแวว 'แสบ' เอาการอยู่ เช่น เมื่อตอนที่อิกคิว (มีฉายาว่า ชูเคน ในขณะนั้น) คิดหาวิธีไล่นิเฮซังที่ชอบมาเล่นหมากล้อมกับหลวงพ่อจนดึก ๆ ดื่น ๆ ด้วยการติดประกาศไว้ที่หน้าประตูวัดว่า “ห้ามผู้ที่สวมเสื้อทำจากหนังสัตว์เข้ามาในบริเวณวัดเด็ดขาด” เพราะรู้ว่านิเฮซังมักจะใส่เสื้อขนกระต่าย โดยบอกว่าเสื้อหนังสัตว์จะทำให้วัดและพระโพธิสัตว์แปดเปื้อน เมื่อนิเฮซังย้อนว่า แล้วกลองที่ขึงด้วยหนังสัตว์ทำไมถึงอยู่ในวัดได้ เณรน้อยก็เลยสวนกลับไปว่า กลองทำจากหนังสัตว์ก็จริงอยู่ แต่มันก็ถูกลงโทษโดยการถูกตีทุกเช้าเย็น … ดังนั้นถ้านิเฮซังจะเข้าวัด ก็ต้องถูกตีเหมือนกัน! (เอาไหมล่ะ?)
ส่วนศรีธนญชัยนั้น เคยเฝ้ากราบทูลพระเจ้าแผ่นดินของตนโดย “ขอที่ดินกว้างเท่าแมวดิ้นตาย” แต่พอเอาเข้าจริง กลับจับแมวผูกเชือกที่คอ แล้วไล่ตีแมวไปเรื่อยๆ จนแมวเด๊ด ทำให้ได้พื้นที่กว้างใหญ่ (แถมไม่ผิดอย่างเรื่องฮุบที่ ส.ป.ก.4-01 อีกด้วย)
เณรน้อยอิกคิวรอบรู้หลักวิทยาศาสตร์อย่างลุ่มลึกทีเดียว เช่น เมื่อตอนที่สู้กับนักซูโม่ของท่านโชกุนที่ชื่อ โอยาม่า ก็ใช้นิ้วเพียงนิ้วเดียวจิ้มไปที่หน้าผากของโอยาม่าซึ่งนั่งอยู่บนพื้น ทำให้โอยาม่าลุกขึ้นยืนไม่ได้ เพราะตามปกติแล้วคนเราจะลุกขึ้นยืนได้นั้น ต้องโน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อยก่อน
ส่วนศรีธนญชัยนั้น เมื่อครั้งโดนสั่งขังคุก 'มดคัน' ที่เมืองจีน เพราะดันใช้อุบายหลอกดูหน้าพระเจ้ากรุงจีน ก็หาทางรอดมาได้ โดยซื้ออ้อยติดมือก่อนเข้าคุก และอ้างกับผู้คุมว่าเป็นธรรมเนียมของคนสยามเวลาตายต้องนอนกอดต้นอ้อย พอถึงในคุก ก็กัดและหักอ้อยเป็นท่อน ๆ ไว้รอบตัววางกันมด ครั้นเมื่อโดนย้ายไปติดคุก 'ตึกเย็น' ก็หาเรื่องพะบู๊ล่อกังฟูกับเพื่อนร่วมคุกทั้งคืน ซึ่งแม้จะบวมน่วมไปสักหน่อย แต่ก็แก้หนาวได้ชะงัด
ถึงแม้จะอยู่กันคนละประเทศ แต่สองคนนี้ก็มีทีเด็ดคล้ายกันอยู่เรื่องหนึ่ง นั่นคือ เมื่อครั้งที่ท่านโชกุนอะชิกะงะ ไม่กล้าเดินบนแผ่นไม้แคบๆ ที่อยู่สูงตามที่โม้เอาไว้ จึงเฉไฉว่าอยากจะคุยกับอิกคิว โดยให้อิกคิวขึ้นไปหา แต่อิกคิวกลับบอกว่าให้ท่านโชกุนลงมาหาตนแทน ท่านโชกุนก็เลยวางอุบายให้อิกคิวคิดวิธีที่จะทำให้ท่านลงไป อิกคิวจึงตอบไปว่าไม่สามารถทำให้ท่านโชกุนลงมาได้ แต่สามารถทำให้ท่านกลับขึ้นไปใหม่ได้ ท่านโชกุนก็หลงกลลงมา!
ส่วนศรีธนญชัยนั้นเคยโดนพระเจ้าแผ่นดินท้าว่า “นี่แน่ะ ไอ้พระศรี เขาลือกันว่า มึงมีสติปัญญาไหวพริบดีนัก ไหนลองหลอกให้กูลงไปในสระน้ำทีเถอะวะ ถ้าหลอกให้กูลงไม่ได้ จะปรับเอาโทษมึง” ศรีธนญชัยจึงตอบว่า “ขอเดชะ ข้าพระพุทธเจ้าหลอกให้ลงไปไม่ได้ เพราะใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาทรู้พระองค์อยู่ก่อนแล้ว แต่ถ้าหลอกให้ขึ้นจากน้ำละก็ได้ พระเจ้าข้า”
เมื่อได้ฟังดังนั้น พระเจ้าแผ่นดินก็จึงว่า “อ๋อ! ได้ซิ กูจะลงในสระน้ำเดี๋ยวนี้แหละ!” (เป็นอันเสร็จพระศรีฯ)
แต่ถึงแม้จะฉลาดล้ำเกินมนุษย์ทั่วไปยังไง ทั้งคู่ก็มีคู่ปรับ โดยเณรน้อยเจ้าปัญญา (ที่เป็นการ์ตูน) แพ้ทางเจ้าหนูจำไมและเจ้าหญิงทสุยุจอมแก่น ส่วนจอมเจ้าเล่ห์ศรีธนญชัยเมื่อสูงวัย ก็แพ้นักปราชญ์น้อย (ที่ว่ากันว่าเป็นน้องสาวที่ถูกผ่าท้องกลับชาติมาเกิด) ถึงขนาดเหงื่อกาฬโทรมกายและตรอมใจตายเลยทีเดียว
ดูๆ ไปยอดสมองไวคู่นี้น่าจะฉลาดแสนกลพอๆ กัน แต่ไม่แน่ว่า หากอิกคิวซังมาจ๊ะกับนักกวนเมืองศรีธนญชัยในยุคนี้ จะสามารถใช้ 'หมอง' แก้ลำลีลา 'ปลาไหลใส่สเกต ติดอินเทอร์เน็ตไฮสปีด' ได้รึเปล่าหนอ?
หัวข้อ: ขอความเห็นหน่อย อิกคิวซัง vs ศรีธนญชัย หัวใครจะไวกว่ากัน? (อ่าน 1503 ครั้ง)