ผู้เขียน หัวข้อ: : นิทานก้อม หรือนิทานพื้นเมือง 2  (อ่าน 1001 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ampmobile

  • บุคคลทั่วไป
: นิทานก้อม หรือนิทานพื้นเมือง 2
« เมื่อ: กุมภาพันธ์ 04, 2009, 12:45:22 pm »
  • Publish
  • Publish

  • สุขขีหมั่นเสมอมันเครือใหม่ ความเจ็บอย่าสิได้ความไข้อย่าสิมีเด้อพี่น้องเด้อ มาอีกแล้วเด้อ
    แฮ่ๆ bye :D


     
    นักมวยปล้ำ 
     

    อยู่เมืองธานี มีท้าวอั่นนึง โตใหญ่ แฮงหลาย (เอิ้นเลาว่า ท้าวพาโล ซะเนาะ) ท้าวพาโลขึ้นเวท ีแข่งมวยปล้ำ กับผู้นั้นผู้นี้ ในเมืองธานีมาเหมิดแล้ว จนเลาได้ตำแหน่ง ชนะเลิศนักมวยปล้ำ ผู้ที่มีแฮงหลายที่สุด ในเมืองธานี แฮงของท้าวพาโลนั้น ต้องใช้คนธรรมดา สิบคน จั่งสิเอาอยู่ ... เลาแฮงหลายปานนั้นล่ะ

    จากนั้นเจ้าเมืองธานี กะส่งท้าวพาโล ไปแข่งประลองกำลัง กับคนเมืองอื่นๆ ท้าวพาโลกะชนะมาตลอด... ในที่สุดกะเถิงคิว มาฮอดเมืองทวาลี สะล่ะล่ะ …

    เจ้าเมืองธานี กะส่งจดหมายท้าประลอง มาเมืองทวาลี เด้

    พระราชา ได้รับจดหมายท้าประลองแล้ว กะเอิ้นเสนาอำมาตย์ทั้งหลาย มาประซุมหารือกัน เตรียมรับมือกับท้าวพาโล.... พวกเสนาอำมาตย์กะตีฆ้องร้องป่าว ประกาศหาคนผู้มีกำลังหลาย ให้มาประลองกำลังกัน เพื่อคัดเลือกว่าซั่นเถาะ

    ผู้ที่ชนะเลิศในเมืองทวาลี คนธรรมดาแค่ ห้าคนกะเอาอยู่ ถือว่า ยังมีกำลังน้อยกว่าท้าวพาโล ตั้งวะเคิงนึง เด้ คันสิให้ลงแข่ง กะต้องแพ้แน่นอน

    พระราชา กะคึดหนักอีกตามเคย เขาท้าประลองแล้ว สิบ่ประลอง กะบ่ได้ คันสิประลอง สิแพ้กะบ่ดี เมืองทวาลี เป็นเมืองใหญ่ปานนี้ สิแพ้เมืองน้อยๆ จั่งเมืองธานี กะเสียหน้าท่อนแหล่ว.....ในที่สุด กะต้องหันไปถามเซียงเมี่ยง ขอให้เซียงเมี่ยง ซ่อยจัดการให้ สะล่ะล่ะ

    เซียงเมี่ยง กะเลยให้คนเฮ็ดเซือกคร่าว เส้นบักใหญ่ สี่เส้น คร่าวสี่เส้นนั้น แต่ล่ะเส้น มีหม่องนึง ฝั่นบ่ดี เฮ็ดให้มันผ่อยๆ ขาดง่ายๆ เด้

    แล้วกะหาคนหนุ่ม ที่โตใหญ่ๆ อ้วนๆ จักหน่อย มาผู้นึง เอามาแถผม มัดจุก แต่งโตให้เป็นเด็กน้อย นั่นหนา

    แล้วกะหาคนหนุ่ม ที่โตใหญ่ๆ กายกำยำบึกบึนๆ มา สี่ร้อยคน....

    หลังจากนัดแนะแผนการกัน เรียบร้อยน้อ...

    มื้อนั้น คณะของท้าวพาโลจากเมืองธานี เดินทางมาฮอด รอคอยสิประลองกำลัง มื้อฮือ เด้ ช่วงแลง คณะของท้าวพาโล กะพากันย่างเล่นชมเมืองชมตลาด ตางว่าเบิ่งความเจริญ ของบ้านอื่นเมืองอื่น นั่นล่ะ พอย่างมาฮอดหม่องนึง ได้ยินเสียง คนเอะอะ อื้ออึง เกิดความสงสัย กะเลยย่างเลาะไปเบิ่ง กะเห็น

    คนหลายร้อย พากันพยายาม ดึงลากเด็กน้อยผมหัวจุกผู้นึงอยู่ โดยใช้เซือกคร่าว เส้นบักใหญ ่สี่เส้นมัดมือ มัดแขนทั้งสองข้าง ต่างฝ่ายต่างพยายามออกแฮง ดึงกันไปกันมา กะบ่ไปไสมาไส

    กะเลยถามคนเมืองทวาลี ที่ติดตามมา (คนผู้นี้ เซียงเมี่ยงจัดเตรียมคำตอบแล้ว) ว่า

    “ นี่มันเป็นอีหยังกัน ”

    เลากะตอบว่า

    “ อ๋อ... บ่แมนหยังดอก บ่ต้องตกใจ.. เด็กน้อยนั้น ซื่อว่า บักขู่หลู่ เป็นลูกซายของท้าวโข่โหล่ ตั้ว บักขู่หลู่ มันบ่มักอาบน้ำ ปกติแล้วยามมื้อแลง ท้าวโข่โหล่ สิเป็นคนดึงลากลูกชาย ไปอาบน้ำอยู่ห้วยพุ่น แต่ว่าพอดีมื้อฮือ ท้าวโข่โหล่ สิต้องประลองกำลัง กับท้าวพาโล มื้อนี้ กะเลยเข้าไปเก็บโตอยู่ในวัง ให้ทหารซุมน ี้พาลูกชายไปอาบน้ำแทน ซั่นดอก”

    พอแต่เลาเว้าจบ กะพอดี (อีหลีแล้ว มีคนให้สัญญาณเด้อ... ออกแฮงดึงอีหลีอีกจักหน่อย)

    เชือกคร่าว ทั้งสี่เส้น กะขาด ป๊ด

    คนทั้งสี่ร้อยคน กะพากันเสียหลัก หงายหลังล้ม ก้นขี้ทั่งไป กะมี

    บักขู่หลู่ กะแล่นกลับเข้าเฮือน

    คณะของท้าวพาโล เห็นจั่งซั่น กะพากันคึดว่า

    “ โฮ้...โธ้โธ่ ๆ ๆ ๆ... ขนาดลูกชาย อายุยังบ่ทันตัดจุก ยังมีกำลังหลายปานนี้ คนสี่ร้อยยังเอาบ่อยู่ ท้าวโข่โหล่ที่เป็นพ่อ สิกำลังหลายปานได๋.... คันสิลงแข่งมื้อฮือ กะต้องแพ้ท้าวโข่โหล่ คักๆ"

    พากันคึดจั่งซั่นแล้ว เพื่อเป็นการรักษาหน้าของเมืองธานี ยกเลิกการประลอง กะยังดีกว่าแพ้ กะเลย ให้ท้าวพาโล ทำท่าบ่สำบาย มื้อลุนมา กะเข้าเฝ้าพระราชาแต่เช้า ขอยกเลิกการประลอง แล้วกะเดินทางกลับเมืองธานี ซั่นแหล่ว

    เซียงเมี่ยง กะได้ซ่อยรักษาหน้า ให้เมืองทวาลี อีกเทื่อนึง จั่งซี้ล่ะ
    [/color] [/size] 


     



     


    Facebook Comments